“Maar niet over moeilijke financiële dingen gaan praten hoor Kees, want daar snap ik niks van...”

Dat was het eerste wat Annie zei toen ik binnenkwam. Haar man was pas overleden op 76-jarige leeftijd. Hij had altijd alle financiële zaken geregeld. Annie had zich er nooit mee bemoeid en wist totaal niet hoe het zat. Maar nu moest er iets gebeuren. Want ze wist niet hoeveel inkomsten ze per maand zou ontvangen. Werd het pensioen van haar man omgezet naar een nabestaandenpensioen? En wat moest ze met de verzekeringen die ze samen hadden afgesloten? Het was voor haar niet te overzien.

Samen met haar heb ik gekeken welke inkomsten en verzekeringen ze nu heeft. Ook vroeg ik haar of ze nog wensen voor de toekomst heeft. Ze vertelde dat haar zus in Australië woont en dat ze heel graag nog eens daarheen wil. Verder wil ze graag in haar eigen huis blijven wonen.

Na een uitgebreide inventarisatie heb ik haar verteld hoe haar situatie ervoor stond. De bancaire lijfrente bleef ongewijzigd doorlopen en de uitkering uit de overlijdensrisicoverzekering werd in één keer uitgekeerd. Dit geld kon ze gebruiken voor de aflossing van de kleine hypotheek. Hierdoor kon ze in haar eigen huis blijven wonen én een reis naar Australië maken. Maar ze moest dan wel beseffen dat de nalatenschap voor de kinderen bij haar overlijden iets kleiner zou worden, maar nog steeds erg aangenaam. 

Ze was blij. Hoewel het verdriet om het verlies van haar man diep zat, was ze opgelucht dat ze zich geen zorgen hoefde te maken om de financiële zaken. 

Gisteren ontving ik een bericht van haar: “Bedankt voor je hulp Kees. Over 4 weken vertrek ik naar Australië.”